บ้านหนองม้าใต้

เชิญเข้าสู่บทเรียน

คำชี้แจ้ง

         ชาวบ้านหนองม้าใต้  จะใช้ภาษาสื่อสารในชวิตประจำวัน คือ ภาษาส่วย  ไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่จะใช้ภาษาเดียวกัน (ตอนนี้ที่พูดได้เหลือน้อยมาก เฉพาะผู้ใหญ่ อายุราว 30 ปีขึ้นไป)

    ภาษาส่วยนั้น จะพูดเฉพาะภาษาพูดเท่านั้นไม่มีภาษาเขียนที่เป็นพยัญชนะ สระและวรรณยุกต์ คำที่ใช้ส่วนใหญ่เป็นคำ โดดพยางค์เดียว  คล้าย ๆ ภาษาเขมร

         ดั้งนั้นในการเขียนภาษาส่วยจึงจำเป็นต้องเปรียบเทียบเสียงพยัญชนะ สระและวรรณยุกต์ในภาษาไทย  ภาษาส่วนใหญ่เป็นภาษาที่ใช้ในชีวิตประจำวัน เป็นภาษาง่าย ๆ พื้น ๆ มีความหมายตรงไปตรงมา ไม่ซับซ้อนเหมือนภาษาไทยไม่ต้องคิดลึก หรือคิดมาก  จึงได้จัดเป็นบทให้ศึกษา

บทที่ ๑  ความเป็นมาของชนเผ่าส่วย

บทที่ ๒  การทักทาย

บทที่ ๓  ส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย 

บทที่ ๔  อริยบถต่าง ๆ

บทที่ ๕  ญาติ-พี่น้อง 

บทที่ ๖  อาหารเครื่องดื่ม

บทที่ ๗ ประโยคในชีวิตประจำวัน  

ประวัติผู้เรียบเรียง              

Advertising Zone    Close